Tierradentro Archaeological Park

Lang voordat de Spanjaarden arriveerden was dit land het thuisland van een oude beschaving

De regio Tierradentro, in het noordwesten van Colombia, is een plek van etherische schoonheid: weelderige bergen rijzen en vallen als een onstuimige oceaan, waardoor een doolhof van mistomsluierde valleien en diepe ravijnen ontstaat. De naam zelf werd door de Spaanse veroveraars gegeven om de gesloten sensatie uit te drukken die de topografie creëert - tierra adentro betekent 'binnen in de aarde'.

Lang voordat de Spanjaarden arriveerden, en lang voordat Colombia als land bestond, was dit land het thuisland van een oude beschaving, waarvan bewijs te vinden is in het Tierradentro Archeologisch Park. Deze op de Werelderfgoedlijst vermelde site heeft een buitengewoon aantal ondergrondse graven opgeleverd, compleet met enorme standbeelden en ingewikkelde muurschilderingen die de muren, zuilen en koepels bedekken.

De mensen die de hypogea creëerden, dit is de overkoepelende naam voor dit soort grafkamers en betekent letterlijk 'ondergronds', worden verondersteld het gebied in het eerste millennium te hebben bewoond, maar er is weinig bekend over hun cultuur. Het gebrek aan kennis is mede wat de site zo'n uitzonderlijke archeologische en antropologische vondst maakt: deze graven zijn alles wat rest van een anders verdwenen pre-Hispanic samenleving.

Bovendien zijn deze hypogea uniek, omdat hoewel er veel ondergrondse graven zijn ontdekt in heel Amerika, dit de enige zijn die bestaan uit spiraalvormige trappen, een entreehal en aangrenzende nissen, en centrale en omringende zuilen op een ovaal vloerplan.

Ook de standbeelden hebben een grote betekenis, omdat ze aanwijzingen geven over het leven in deze samenleving: de mannen worden afgebeeld met gestreepte hoofddeksels en lange kleding, terwijl vrouwen worden afgebeeld met tulbanden en mouwloze bloezen. Gelijkenissen zijn te zien tussen deze sculpturen en die welke zijn ontdekt op een vergelijkbare locatie in San Agustin, enkele honderden kilometers naar het zuiden, wat suggereert dat er een verbinding bestond tussen de twee samenlevingen.

Voordat je het park betreedt, zie je twee musea die beide de moeite waard zijn om te verkennen om wat context te bieden voor de site. Het archeologisch museum toont een aantal artefacten die in de regio zijn opgegraven, waaronder aardewerk en beeldjes, en het etnologisch museum beschrijft het leven van de Paez Indianen, die in de nabijgelegen bergen wonen.

Zoals vaak het geval is, hadden grafrovers de site geplunderd lang voordat deze werd herontdekt in het begin van de 20e eeuw, maar het niveau van conservering is grotendeels uitstekend gebleven. Er zijn vier hoofdgebieden binnen het park: Alto Segovia, Alto de Buende, Alto del Aguacate en Alto de San Andres.

Alto Segovia is het meest uitgebreid en bevat de grootste en best bewaarde van de graven, en de enige die verlicht zijn. Alto de Buende bevat meer grafkamers, maar niet in zo'n goede staat als de laatste, en Alto San Andres herbergt zes tombes, elk met indrukwekkende geometrische muurschilderingen. Alto del Aguacate bevindt zich boven op een grote heuvel, waar u kunt genieten van prachtig uitzicht op het golvende landschap, maar de kamers hier zijn niet onderhouden en dus in de slechtste staat.

De enige nabijgelegen stad is San Andreas, een klein nederzetting die met de bus vanuit Popayan te bereiken is (ongeveer vijf uur). Er zijn een paar eenvoudige pensions als u wilt overnachten, en één restaurant. San Andreas heeft geen geldautomaat, dus neem wat geld mee voordat u gaat (bij voorkeur in kleine biljetten). Tot slot heeft u een goede zaklamp nodig voor sommige van de kamers.

Hoewel er geen meldingen zijn van toeristen die problemen ondervinden, is dit een guerrillagebied, dus wees redelijk voorzichtig en zoek de laatste reisadviezen op voordat u gaat.

Hoofdafbeelding credit: Yolka

Andere afbeeldingen: Inyucho